Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

ΚΑΡΕΤΑ - ΚΑΡΕΤΑ

... Και ξαφνικά η τάξη γέμισε καρετάκια!


(14/12/2012)

ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟ - ΑΠΩΘΗΤΙΚΑ

Όπως μάθαμε τελευταία, αν κρεμάσεις ένα "χαϊμαλί"- φυλαχτό πίσω από την πόρτα κανένας καλικάντζαρος δεν τολμά να μπει στο σπίτι. Έτσι λοιπόν φτιάξαμε δικά μας, στην τάξη και είμαστε καλυμμένοι για κάθε ενδεχόμενο.


ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!

... και άλλα κλάσματα

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012


Μπαλέτο ο Καρυοθραύστης στην Google για τα 120 χρόνια

Μικρότερα γράμματα Μεγαλύτερα γράμματα
Μπαλέτο ο Καρυοθραύστης στην Google για τα 120 χρόνια
Η Google σήμερα 18 Δεκεμβρίου γιορτάζει την 120η επέτειο του κλασικού μπαλέτου Καρυοθραύστης με ένα doodle που απεικονίζει σκηνές από το μπαλέτο.

Τον Καρυοθραύστη, συνέθεσε  ο Τσαϊκόφσκι και γύρω στα Χριστούγεννα, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά παράλληλα με την όπερα Iolanta του στο θέατρο Μαριίνσκι της Αγίας Πετρούπολης και συγκεκριμένα στις 18 Δεκεμβρίου 1892. Αρχικά δεν έτυχε της αναγνώρισης που έχει σήμερα. Δεν ήταν αναγνωρισμένο ως σπουδαίο έργο μέχρι τη δεκαετία του 1950, όταν ο George Balanchine εκ νέου άλλαξε τη χορογραφία και έγινε μια μεγάλη διεθνή επιτυχία. Η πρώτη παράσταση στο εξωτερικό δόθηκε 42 χρόνια αργότερα, στο Λονδίνο το 1934. Από τότε έχουν γίνει πολλές παραστάσεις σε όλο τον κόσμο, με αρκετές διασκευές στη χορογραφία, καθώς ο κάθε χορογράφος προσπαθεί να δώσει τη δική του εκδοχή της ιστορίας, πάντα μέσα στα πλαίσια του πρωτότυπου κειμένου.
Ο Καρυοθραύστης είναι μπαλέτο σε δύο πράξεις και τρεις σκηνές του ρώσου συνθέτη Πιότρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι. Ο Τσαϊκόφσκι συνέθεσε το έργο το 1892 βασιζόμενος στη διασκευή του παραμυθιού Ο Καρυοθραύστης και ο βασιλιάς των ποντικών του Ε. Τ. Α. Χόφμαν από τον Αλέξανδρο Δουμά. Η πρωτότυπη χορογραφία είναι του Λεβ Ιβανόφ.

Η ιστορία;
Η ιστορία αναφέρεται στο δώρο που έκανε στη μικρή Κλάρα ο νονός της, ο Ντροσελμάγιερ, την παραμονή των Χριστουγέννων σε μια μικρή Γερμανική πόλη. Ήταν ένας κινούμενος στρατιώτης, που λειτουργεί ως καρυοθραύστης. Όταν η γιορτή τελειώνει και οι καλεσμένοι φεύγουν, η Κλάρα μπαίνει στο ήσυχο σαλόνι για να κοιμίσει τον καρυοθραύστη. Καθώς το ρολόι χτυπά μεσάνυχτα, το κορίτσι αποκοιμάται και μεταφέρεται σε έναν παραμυθένιο κόσμο. Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μεγαλώνει μαγικά, όλα τα παιχνίδια, ανάμεσά τους και ο καρυοθραύστης, ζωντανεύουν και ρίχνονται στη μάχη με μεγάλα ποντίκια που εισβάλλουν στο δωμάτιο. Τελικά ο καρυοθραύστης κερδίζει τη μάχη και μεταμορφώνεται σε έναν όμορφο πρίγκηπα.
Στη δεύτερη πράξη η Κλάρα και ο πρίγκηπας - Καρυοθραύστης ξεκινούν για ένα μαγικό ταξίδι. περνούν από την Βασίλισσα του Χιονιού αλλά και από την χώρα των Ζαχαρωτών με την νεράιδα Ζαχαρένια. Η Κλάρα δεν θέλει να αποχωριστεί τον Καρυοθραύστη της, όμως την ημέρα των Χριστουγέννων καθώς ξυπνά κοντά στην οικογένειά της, το μόνο που κρατά στα χέρια της είναι ο Καρυοθραύστης, η κούκλα που της είχε χαρίσει ο νονός της.
Πηγή:http://www.madata.gr/diafora/technology/243166.html

ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ


 Οι καλικάντζαροι είναι κακά πλασματάκια που εμφανίζονται κατά το Δωδεκαήμερο (25 Δεκεμβρίου – 6 Ιανουαρίου). Σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία τις μέρες αυτές τα «νερά είναι αβάφτιστα» και οι καλικάντζαροι βγαίνουν από τη γη για να πειράξουν τους ανθρώπους τώρα που ο Χριστός είναι και εκείνος αβάφτιστος.
Μορφή Χαρακτηριστικά
Ο λαός τους φαντάζεται με διάφορες μορφές κατά περιοχή με κοινό γνώρισμα την ασχήμια τους. Σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις αυτοί είναι: «κακομούτσουνοι» και «σιχαμένοι», «καθένας τους έχει κι από ένα κουσούρι: άλλοι στραβοί, άλλοι κουτσοί, άλλοι με ένα μόνο μάτι, χέρι ή πόδι στραβοπόδαροι, , στραβοχέρηδες,  και κοντολογής όλα τα κουσούρια και τα σακατιλίκια του κόσμου τα βρίσκεις όλα πάνω τους».
Συνήθως φαντάζονται νάνοι, αλλά και ψηλοί, σκουρόχρωμοι, με μαλλιά μικρά και ατημέλητα, μάτια κόκκινα, δόντια πιθήκου, δασύτριχοι, χέρια και νύχια πιθήκου, πόδια γαϊδάρου ή το ένα γαϊδάρου και το άλλο ανθρώπινο, («μισοί γαϊδούρια και μισοί άνθρωποι όπως λένε στη Σύρο) αλλά και σαν «μικροί σατανάδες» – (σατανοπαίδια όπως λένε στη Νάξο), άλλοτε γυμνοί και άλλοτε ρακένδυτοι με σκούφο  από γουρουνότριχες και με παπούτσια άλλοτε σιδερένια και άλλοτε με τσαρούχια.
Η τροφή τους κυρίως ακάθαρτη: σκουλήκια, βαθράκοι (=βάτραχοι), φίδια, ποντίκια κ.ά. χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν τους αρέσουν και τα νόστιμα  εδέσματα των γιορτών.
Είναι πολύ ευκίνητοι ανεβαίνουν στα δένδρα πηδούν από στέγη σε στέγη σπάζοντας κεραμίδια κάνοντας μεγάλη φασαρία. Και ότι βρουν απλωμένα τα ποδοπατούν. Άμα βρουν ευκαιρία κατεβαίνουν από τις καμινάδες στα σπίτια και μαγαρίζουν τα πάντα.
Σε μερικά μέρη τους καλικάντζαρους τους συνοδεύει η μάνα τους η «Καλικατζαρού» που τους «ορμηνεύει» τι να πειράξουν. Σε κάποια νησιά οι καλικάντζαροι έρχονται με τις γυναίκες τους ή μόνο οι γυναίκες τους οι «καλικαντζαρίνες»! Και προκειμένου οι νοικοκυραίοι να αποφύγουν ένα τέτοιο συρφετό ρίχνουν στα κεραμίδια κομμάτια από χοιρινό ή λουκάνικα ή ξηροτήγανα!

Προέλευση

Κατά διάφορες ελληνικές δοξασίες οι καλικάντζαροι ήταν άνθρωποι με κακιά μοίρα μεταβαλλόμενοι σε δαιμόνια, γίνονται δε καλικάντζαροι αυτοί που έχουν γεννηθεί μέσα στο Δωδεκαήμερο εκτός και αν βαπτισθούν αμέσως, ή εκείνοι στους οποίους ο ιερέας δεν ανέγνωσε σωστά τις ευχές του βαπτίσματος.
Διαμονή
Οι καλικάντζαροι έρχονται (βγαίνουν) τη παραμονή των Χριστουγέννων,  από «τον κάτω κόσμο» τον Άδη. Συνήθη μέρη που μένουν μετά τον ερχομό τους είναι οι μύλοι, τα γεφύρια, τα ποτάμια και τα τρίστρατα (μεγάλα μονοπάτια) όπου παραμονεύουν μόνο κατά τη νύκτα και φεύγουν με το τρίτο λάλημα του πετεινού.

Εκτός του Δωδεκαήμερου τον υπόλοιπο χρόνο μένουν στα έγκατα της γης και πριονίζουν το δένδρο που κρατά τη γη (παραλλαγή του μυθικού Άτλαντα). Βγαίνουν δε στην επιφάνεια κοντά στο τέλος της εργασίας τους, από το φόβο μήπως τελικά η ετοιμόρροπη γη τους πλακώσει (στη Μακεδονία: για να γιορτάσουν πρόσκαιρα τη νίκη τους), όταν δε κατεβαίνουν βρίσκουν το δένδρο ακέραιο και ξαναρχίζουν το πριόνισμα. Το δένδρο των Χριστουγέννων συμβολίζει αυτή ακριβώς την ακεραιότητα και τη Θεϊκή δύναμη και προστασία με την παρουσία του Χριστού.


Βλάβες
Γενικά πιστεύεται ότι οι καλικάντζαροι αδυνατούν να βλάψουν τους ανθρώπους αλλά μόνο να τους πειράξουν, ενοχλήσουν ή να τους φοβίσουν αφού θεωρούνται ανόητοι και ευκολόπιστοι. Λέγεται ότι ανεβαίνουν στους ώμους των ανθρώπων που συναντούν τη νύκτα και προσπαθούν να τους πνίξουν αν δεν αποκριθούν σωστά σε ότι ερωτηθούν ή κατ΄ άλλους τους παρασύρουν σε χορό που όμως τους καλούς χορευτές τους ανταμείβουν ή κατ΄ άλλους παίρνουν τη μιλιά σε όποιον μιλήσει κατά τη συνάντηση μαζί τους.
Επίσης μπαίνοντας στις οικίες απ΄ όπου μπορέσουν βρομίζουν τη κουζίνα σε ότι δεν είναι νοικοκυρεμένο, αρπάζουν ενδύματα, «βασανίζουν τις ακαμάτρες… γι΄ αυτό τα κορίτσια το 40ήμερο σκορπούν το αλεύρι, τη σταχτη από το τζάκι τη «δωδεκαμερίτικη» ή «καλικαντζαρήσια» ή «τη στάχτη που δεν άκουσε το εν Ιορδάνη» και που θεωρείται ακατάλληλη για οποιαδήποτε χρήση.
Αποτρεπτικά μέσα
Για να αποφύγουν τους καλικάντζαρους οι άνθρωποι έκαναν τα εξής:
1. Πράξεις χριστιανικής λατρείας: α) Το σημείο του Σταυρού στη πόρτα, στα παράθυρα, στις καμινάδες, τους στάβλους και στα αγγεία λαδιού και κρασιού. β) Ο Αγιασμός των σπιτιών και μάλιστα τη παραμονή των Φώτων.
2. Έλεγαν το «Πάτερ ημών….» τρεις φορές.
3. Μαγικές πράξεις: Κάπνισμα με  ουσίες που μυρίζουν άσχημα (παλιοτσάρουχο),  επίδειξη χοιρινού οστού, φυλαχτά πίσω από τη πόρτα, το  μαχαίρι, το αναμμένο δαυλί («τρεχάτε γειτόνοι με τα δένδρινα δαυλιά» Τριφυλία).
Τη παραμονή των Θεοφανίων τους «ζεματίζουν» από το λάδι που παρασκευάζουν οι νοικοκυρές τηγανίτες (λαλαγγίτες, λουκουμάδες). Όταν όμως συλλάβουν κανένα από τους καλικάντζαρους τον δένουν και τον υποχρεώνουν να μετρήσει τις τρύπες του κόσκινου!
Ακούστε και αυτό το παραμύθι, εγώ ξετρελάθηκα από την πρώτη φορά που το άκουσα! Καλή ακρόαση

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

Ακούστε ένα ωραίο τραγουδάκι για την ανακύκλωση!

Άλλος ένας λόγος για να ανακυκλώνουμε χαρτί είναι και ο παρακάτω:

Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να προστατέψουμε το περιβάλλον, εκτός από την ανακύκλωση. Μπορούμε , αντί να πετάμε κάτι που έχουμε χρησιμοποιήσει,  να το ξαναχρησιμοποιούμε με άλλους τρόπους. Στο παρακάτω βιντεάκι "πρωταγωνιστούν"ξαναχρησιμοποιημένα υλικά που κάποιος θα τα έλεγε "σκουπίδια" (εφημερίδες,πλαστικά μπουκάλια, τενεκεδάκια κ.α)

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Η ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΧΕΛΩΝΑ ΚΑΡΕΤΤΑ - ΚΑΡΕΤΤΑ




Θαλάσσια χελώνα (Caretta caretta)



Η Caretta caretta, ένα από τα επτά είδη θαλάσσιων χελωνών που υπάρχουν στον πλανήτη, ζει περίπου 80 χρόνια και τρέφεται κυρίως με θαλάσσια φυτά και ασπόνδυλα –έχει μάλιστα ιδιαίτερη προτίμησή στις τσούχτρες.
Ζει στη θάλασσα αλλά έχει πνεύμονες με αποτέλεσμα να βγαίνει συχνά στην επιφάνεια της θάλασσας για να αναπνεύσει και στις αμμώδεις παραλίες όπου γεννήθηκε η ίδια για να γεννήσει. Εκεί ολοκληρώνεται ο βιολογικός της κύκλος με την ωοτοκία, την εκκόλαψη, και την είσοδο των νεοσσών στη θάλασσα.
Η αναπαραγωγή περίοδος ξεκινά νωρίς την άνοιξη στη θάλασσα. Στη συνέχεια την κάθε περίοδο ωοτοκίας οι θηλυκές γεννούν τρεις με τέσσερις φορές, τις βραδινές ώρες . Προτιμούν τις αμμώδεις παραλίες με ήπιες κλίσεις και χωρίς εμπόδια, όπου η άμμος έχει τα κατάλληλα χαρακτηριστικά, τη σωστή θερμοκρασία και υγρασία στοιχεία απαραίτητα στοιχεία για την επώαση.
Αφού η χελώνα βρει το κατάλληλο σημείο φτιάχνει τη φωλιά της με τα πίσω πτερύγια. Πρόκειται για έναν λάκκο 60 εκατοστών στον οποίο γεννά περίπου 120 αυγά άσπρα, μικρά και στρογγυλά. Μοιάζουν με μπαλάκια του πινγκ πονγκ και περιβάλλονται από μία ρευστή αντισηπτική ουσία που τα προστατεύει. Η εκκόλαψη τους διαρκεί περίπου δύο μήνες. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών του Ιουλίου και του Αυγούστου περίπου το 70% των αυγών θα εκκολαφθεί.
Οι νεοσσοί είναι μαύρου χρώματος, έχουν μήκος πέντε εκατοστά και ζυγίζουν δεκαεπτά γραμμάρια. Μόλις εκκολαφθούν, ανεβαίνουν όλοι μαζί στην επιφάνεια της άμμου και κατευθύνονται προς τη θάλασσα. Κάνουν την έξοδό τους συνήθως κατά τη διάρκεια της νύχτας ή νωρίς το χάραμα και προσανατολίζονται προς τον φωτεινότερο ορίζοντα.
Αυτό το πρώτο ταξίδι των νεοσσών είναι και το σημαντικότερο της ζωής τους γιατί βοηθά τα χελωνάκια να προσανατολιστούν και να μπορέσουν να ξαναγυρίσουν στον ίδιο τόπο μερικές δεκαετίες αργότερα για να γεννήσουν και να αναπαραχθούν. Οι νεοσσοί έχουν να αντιμετωπίσουν πολλούς φυσικούς εχθρούς όπως καβούρια, γλάρους και ψάρια. Η θνησιμότητά τους είναι εξαιρετικά υψηλή - υπολογίζεται ότι σε κάθε χίλια χελωνάκια επιζεί και ενηλικιώνεται μόνο ένα!
Η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta έχει καταχωρηθεί στο Διεθνές Κόκκινο Βιβλίο σαν απειλούμενο είδος. Ανάμεσα στις κύριες απειλές που αντιμετωπίζει είναι η υποβάθμιση και η καταστροφή των βιοτόπων αναπαραγωγής της, η χρήση αλιευτικών εργαλείων, η ύπαρξη σκουπιδιών και πλαστικών σακουλών.
Στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Ζάκυνθο που φιλοξενεί κάποιες από τις σημαντικότερες παραλίες για την αναπαραγωγή της Caretta caretta στη Μεσόγειο, η τουριστική ανάπτυξη κοντά στις παραλίες ωοτοκίας με τις πολεοδομικές παρεμβάσεις, τον έντονο φωτισμό και το θόρυβο καθώς και τις ανθρώπινες δραστηριότητες αναψυχής στο θαλάσσιο χώρο προβάλει ως ξεχωριστός παράγοντας που επηρεάζει αρνητικά τις περιοχές αναπαραγωγής και τις παραλίες ωοτοκίας.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Επιστημονικό όνομα:Caretta caretta
Περιγραφή:Ένα από τα επτά είδη θαλάσσιας χελώνας που υπάρχουν στον πλανήτη.
Μήκος:Μέχρι 1 μέτρο
Βιότοπος:Ζει στη θάλασσα, αλλά λόγω του ότι έχει πνεύμονες βγαίνει συχνά στην επιφάνεια της θάλασσας για να αναπνεύσει και στις αμμώδεις παραλίες για να γεννήσει αφού εκεί ολοκληρώνεται ο βιολογικός της κύκλος, με την ωοτοκία, την εκκόλαψη, και την είσοδο των νεοσσών στη θάλασσα.
Κύριες απειλές:Υποβάθμιση και η καταστροφή των βιοτόπων αναπαραγωγής του είδους, παγίδευση σε αλιευτικά εργαλεία, ύπαρξη σκουπιδιών και πλαστικών σακουλών. Αξιοσημείωτη είναι η υποβάθμιση που συνεπάγεται η τουριστική ανάπτυξη κοντά στις παραλίες ωοτοκίας με τις πολεοδομικές παρεμβάσεις, τον έντονο φωτισμό και το θόρυβο καθώς και τις ανθρώπινες δραστηριότητες αναψυχής στο θαλάσσιο χώρο.

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

ΤΑ ΨΗΛΑ ΒΟΥΝΑ

Σήμερα ξεφυλλίσαμε μια "παλιά έκδοση" ίσως του πιο αγαπητού ελληνικού παιδικού  βιβλίου της σύγχρονης παιδικής λογοτεχνίας.
Το βιβλίο αυτό παρά το γεγονός μπορεί να σας δυσκολέψει λίγο με τη γλώσσα του -στην οποία δεν είμαστε πια συνηθισμένοι- είναι σίγουρο ότι θα σας μαγέψει με την ευαισθησία του, το χιούμορ και τις καταπληκτικές περιγραφές του.
Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου αφηγείται την ιστορία μιας ομάδας 26 παιδιών που όταν τελειώνουν την τελευταία τάξη του ελληνικού σχολείου αποφασίζουν (με την άδεια των γονιών τους) να κάνουν μόνα τους διακοπές για περίπου δύο μήνες στα βουνά της Ευρυτανίας. Εκεί, μέσα στις ομορφιές της φύσης, μαθαίνοντας τις ιστορίες των ανθρώπων που συναντούν, φτιάχνουν μια κοινότητα που εξυμνεί το ομαδικό πνεύμα, την αλληλεγγύη και τον αλληλοσεβασμό, μαθαίνουν να ξεπερνούν στις δυσκολίες της ζωής μέσω της συνεργασίας και της εκτίμησης απέναντι στον άλλο, πάντα με χιούμορ και χωρίς βαρύγδουπες διδαχές.
Το  βιβλίο ήταν ανάγνωστικό της γ΄τάξης από το 1919 μέχρι το 1920, το 1929, το 1933, το 1974. Πολλοί ήταν αυτοί που το λάτρεψαν αλλά και πολλοί αυτοί που το πολέμησαν( έφτασαν μάλιστα στο σημείο να το κάψουν!!), γιατί θεωρήθηκε πολύ "προχωρημένο"¨: δεν ήταν πολύ διδακτικό, δε μιλούσε πολύ για τη θρησκεία και την πατρίδα ( πράγμα που δεν αληθεύει) και τέλος η γλώσσα θεωρήθηκε άσεμνη, τα αστεία μεταξύ των παιδιών χοντροκομμένα...
Για το βιβλίο έχει γραφτεί ότι: «Τα ψηλά βουνά βρίσκονται μακριά από κάθε ψευτιά. Η μόνη τους πρόθεση είναι να φέρουν στις αίθουσες διδασκαλίας και στις ψυχές των εννιάχρονων αναγνωστών τους το θρόισμα των πεύκων και των ελατιών, το τραγούδι του νερού και τη χαρά μιας αλλιώτικης ζωής […] 
 «Τα ψηλά βουνά είναι από τα βιβλία που ξυπνούν τους λαούς και τους κάνουν μεγάλους». Σήμερα, μας υπενθυμίζουν, πέραν όλων των άλλων, πόσο σημαντικό είναι ο καθένας από μας ν' αναδέχεται τις ευθύνες του. Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου απευθύνεται στα παιδιά όλων των εποχών. «Όταν βρίσκονται γενναία παιδιά σαν εσάς, ένα δάσος γίνεται αιώνιο. Κι οι άνθρωποι ζουν καλύτερα τη ζωή τους».



Υ.Σ Είναι σίγουρο πως θα το βρείτε σε κάποια βιβλιοθήκη, σε κάποιο πατάρι, σε κάποιο κουτί με βιβλία του μπαμπά ή της μαμάς, από την εποχή που ήταν μικροί.Μόλις ξεκινήσετε το διάβασμα δεν θα μπορείτε να το σταματήσετε! 

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=411776
http://anthologio.wordpress.com/2012/07/31/%CE%AC-%CE%AC-%CE%AD-%CE%AF-%CF%8C/

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Ο ΟΥΡΑΝΟΣ

ΟΜΑΔΑ Α΄
Μιχαήλ, Ντάσα, Θοδωρής, Χρήστος


Ο ουρανός τις νύχτες του καλοκαιριού είναι καλός,
με τα χιλιάδες αστέρια που πέφτουν,
με τα τριζόνια που τραγουδάνε,
με τα νυχτοπούλια που πετάνε...

Ο ουρανός τις νύχτες του καλοκαιριού είναι καλός,
με τα μικρά άσπρα συννεφάκια,
με το ζεστό και φωτεινό ήλιο,
με το καταγάλαζο χρώμα του.

ΟΜΑΔΑ Β΄
Θωμάς, Βιβή, Στέφανος, Βασίλης

Ο ουρανός τις νύχτες του καλοκαιριού είναι καλός,
με τα πεφταστέρια που τον λούζουν,
με τα νυχτοπούλια...

Ο ουρανός τις μέρες του καλοκαιριού είναι καλός,
με τη μουσική των τζιτζικιών,
με τα άπειρα μικρά συννεφάκια, 
με τον ήλιο που τυφλώνει.


ΟΜΑΔΑ Γ΄
Θεοδώρα, Άκης,Πολύδωρος,Ευτέρπη

Ο ουρανός τις νύχτες του καλοκαιριού είναι καλός,
με τα μικρά, λαμπερά αστέρια,
με την Πανσέληνό του, με τα μικρά τριζόνια, 
μαζί με τις σοφές κουκουβάγιες και με τα νυχτοπούλια...

Ο ουρανός τις μέρες του καλοκαιριού είναι καλός,
 με τα μικρά και απαλά σύννεφα,
με τον τεράστιο φωτεινό του ήλιο.
Είναι καλός με τη μουσική των τζιτζικιών. 

Μότσαρτ,"Μικρή νυχτερινή μουσική"