Μαραθώνιος Αναγνωσης

Η Μαρία Αγγελίδου γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία και λογοτεχνία στην Αθήνα και στη Ζυρίχη. Ασχολείται με τη λογοτεχνική μετάφραση και έχει μεταφράσει πάνω από 500 βιβλία, τα μισά από τα οποία είναι για παιδιά. Έχει διασκευάσει για το παιδικό αναγνωστικό κοινό Σαίξπηρ και Μολιέρο, Δάντη και Θερβάντες, Μέλβιλ, Γκολντόνι κ.ά. Για τις μεταφράσεις της έχει βραβευτεί τρεις φορές από την Ελληνική Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας και την ΙΒΒΥ. Το 2007 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο παιδικού Βιβλίου Γνώσεων για το βιβλίο της Ελληνική Μυθολογία, Πώς ξεκίνησε ο κόσμος (εκδ. Παπαδόπουλος), το 2012 βραβεύτηκε από το περ. ΔΙΑΒΑΖΩ με το Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου για το βιβλίο της Ιστορίες που τις είπε η Πέτρα (εκδ. Αερόστατο), ενώ το 2013 με το Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το παραμύθι Ιστορίες που τις είπε ο Πόλεμος και το 2014 με το ίδιο βραβείο για το παραμύθι Ιστορίες που τις είπε δρόμος (εκδ. Μεταίχμιο). Το 2014 το ιστορικό της παραμύθι Ιστορίες που τις είπε η θάλασσα (εκδ. Μεταίχμιο) απέσπασε το Κρατικό Βραβείο 2013 .

Διακρίνω το περίγραμμα από την επιφάνεια

 

 

Συνέντευξη με μια ελιά

Η αρχαιότερη ελιά του κόσμου βρίσκεται στο χωριό Βούβες του Δήμου Κολυμπαρίου, στα Χανιά. Έχει περίμετρο κορμού 12,5 μέτρα, διάμετρο 3,64 μέτρα και το εμβαδόν της είναι 11,45 τμ . Χρονολογείται ότι είναι περίπου 2.500- 5.000 ετών. Η σημασία της επισημάνθηκε το 1922 από το νομαρχιακό σύμβουλο Πολυχρόνη Πολυχρονίδη και η ελιά ανακηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο της φύσης με αρ. απ.105497/6459/1986 (656/ΤΒ/1986)Η ελιά βρίσκεται στην αυλή της οικίας Καραπατάκη και είναι ένα μνημείο που επισκέπτονται εκατοντάδες τουρίστες κάθε χρόνο. Η ηλικία του δέντρου δεν μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς γιατί δεν μπορεί να εφαρμοστεί η μέθοδος ραδιενεργών ισοτόπων, αφού λόγω της μεγάλης ηλικίας του δέντρου δεν υπάρχει καρδιόξυλο. Μπορεί όμως να προσδιοριστεί από την περίμετρο του κορμού. Δεν υπάρχει κανένα άλλο καταγεγραμμένο δέντρο με τέτοια περίμετρο οπότε μπορεί η ελιά αυτή να ανακηρυχθεί ως η αρχαιότερη του πλανήτη μας.

Επαναληψη στους περσικούς πολέμους

Η ελιά του Μύθου και της Ιστορίας. Οι αιωνόβιες ελιές της Μεσσηνίας

Η ελιά του Μύθου και της Ιστορίας. Οι αιωνόβιες ελιές της Μεσσηνίας

Σχεδιαζω κάθετες μεταξύ τους γωνίες

Κανε κλικ για να δεις μια πολύ ωραία παρουσίαση του μαθήματος.

Η μάχη των Πλαταιών και η ναυμαχία της Μυκάλης

Η μάχη των Πλαταιών και η ναυμαχία της Μυκάλης - Κεφάλαιο 19, Ιστορία Δ from iliadis ilias

Η Κατερίνα και ο Αόρατος στο σκοτάδι

Η Κατερίνα και ο αόρατος στο σκοτάδι.

View more presentations or Upload your own.

Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας

Ονομαστή ναυμαχία της αρχαιότητας, που διεξήχθη στις 28 ή 29 Σεπτεμβρίου του 480 π.Χ. (υπάρχει και η εκδοχή της 22ας Σεπτεμβρίου) στο στενό της Σαλαμίνας, κατά την οποία οι Έλληνες, με μικρές δυνάμεις, αλλά με άριστη τακτική, κατατρόπωσαν τον πανίσχυρο στόλο των Περσών.
Μετά την πτώση των Θερμοπυλών, οι Πέρσες του Ξέρξη προχώρησαν προς την Αθήνα, την οποία κατέλαβαν εύκολα, γιατί οι Αθηναίοι την είχαν εγκαταλείψει. Είχαν πάρει χρησμό από το μαντείο των Δελφών, πως μόνο «τα ξύλινα τείχη» θα τους έσωζαν και τέτοια θεώρησαν τα καράβια τους, στα οποία και κατέφυγαν. Μερικοί μόνο γέροντες, μη θέλοντας να ακούσουν τον Θεμιστοκλή ότι τα «ξύλινα τείχη» ήταν τα καράβια, έμειναν στην Αθήνα, κλείστηκαν στην Ακρόπολη κι έφτιαξαν γύρω πραγματικά ξύλινα τείχη. Όπως ήταν επόμενο, όταν έφθασαν οι Πέρσες, τούς σκότωσαν κι έκαψαν την Αθήνα. Σχεδόν με την είσοδο των Περσών στην Αθήνα, αγκυροβόλησε στον όρμο του Φαλήρου και ο περσικός στόλος, έχοντας παραπλεύσει την Εύβοια και το Σούνιο.
Ο Ευρυβιάδης μπορεί να ήταν τυπικά ο αρχηγός των ελληνικών δυνάμεων, αλλά ο Θεμιστοκλής ήταν ο ιθύνων νους της επιχείρησης. Για να επιταχύνει τη ναυμαχία μεταχειρίσθηκε το εξής τέχνασμα: Έστειλε κρυφά στους Πέρσες τον παιδαγωγό του Σίκινο να τους πει ότι δήθεν οι Έλληνες ετοιμάζονται να φύγουν από τη Σαλαμίνα κι αν θέλουν να τους νικήσουν να τρέξουν να τους προλάβουν. Ό Ξέρξης έπεσε στην παγίδα και διέταξε να κυκλώσουν τον ελληνικό στόλο και να αποκλείσουν τη δίοδο υποχώρησής του προς τον Ισθμό της Κορίνθου. Κατά την κρίσιμη αυτή στιγμή, ο πολιτικός αντίπαλος του Θεμιστοκλή κι εξόριστος στην Αίγινα Αριστείδης πέρασε τις γραμμές των Περσών με κίνδυνο τής ζωής του κι έφθασε στο πλοίο του Θεμιστοκλή. Αφού του αποκάλυψε τις κινήσεις του περσικού στόλου, του ανακοίνωσε ότι τώρα που ή πατρίδα τους βρίσκεται σε κίνδυνο ξεχνάει κάθε έχθρα που είχε μαζί του και δέχεται να πολεμήσει ως απλός στρατιώτης κάτω από τις διαταγές του.
Οι Πέρσες παρέταξαν γύρω στα 1.200 πολεμικά πλοία, αν και νεώτερες πηγές τα υπολογίζουν από 600 έως 800, ενώ οι Έλληνες περίπου 371 τριήρεις, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο. Την αυγή της 28ης ή
Οι Αθηναίοι, αφού μετέφεραν τα γυναικόπαιδα για περισσότερη ασφάλεια στην Αίγινα, μπήκαν στα καράβια τους και προετοιμάστηκαν για την αναμέτρηση με τους Πέρσες. Το πολεμικό συμβούλιο των Ελλήνων, που έγινε στη Σαλαμίνα, υπήρξε θυελλώδες. Ο Σπαρτιάτης Ευρυβιάδης πρότεινε να δοθεί η ναυμαχία στον Ισθμό της Κορίνθου, με κυριότερο επιχείρημα ότι σε περίπτωση αποτυχίας θα μπορούσαν να καταφύγουν στο εσωτερικό της Πελοποννήσου και να συνεχίσουν από εκεί τον αγώνα. Μαζί του συντάχθηκαν και οι Κορίνθιοι. Ο Αθηναίος Θεμιστοκλής επέμενε να γίνει η ναυμαχία στη Σαλαμίνα και μαζί του συντάχθηκαν οι Μεγαρείς και οι Αιγινήτες. Πίστευε ότι εάν οι μικρές ελληνικές δυνάμεις αγωνίζονταν σε ανοιχτή θάλασσα με τον τεράστιο σε όγκο περσικό στόλο δεν είχαν καμία ελπίδα νίκης, ενώ αντίθετα ήταν ιδανικό μέρος για τη ναυμαχία το στενό της Σαλαμίνας, όπου τα πολυάριθμα περσικά πλοία δεν θα μπορούσαν να αναπτυχθούν.
Κατά τη διάρκεια του συμβουλίου, η ένταση ξεπέρασε τα όρια και μεταξύ των αρχηγών των Ελλήνων ανταλλάχτηκαν βαριές εκφράσεις. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Κορίνθιος στρατηγός Αδείμαντος ειρωνεύτηκε τον Θεμιστοκλή, λέγοντάς του ότι δεν έχει πια πατρίδα, γιατί την Αθήνα την είχαν κυριεύσει οι Πέρσες. Ο Θεμιστοκλής, όμως, του απάντησε περήφανα: «εστίν ημίν πατρίς αι διακόσιαι νήες πεπληρωμέναι», γιατί από τα τριακόσια ελληνικά πλοία, τα διακόσια ήταν αθηναϊκά. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, σε μια στιγμή έντασης, ο Σπαρτιάτης Ευρυβιάδης σήκωσε τη ράβδο του για να χτυπήσει τον Θεμιστοκλή. Εκείνος, τότε, ατάραχος τον αποστόμωσε με το περίφημο: «Πάταξον μεν, άκουσον δε».

29ης Σεπτεμβρίου του 480 π.Χ. οι δύο στόλοι βρέθηκαν ο ένας απέναντι στον άλλο, έτοιμοι για ναυμαχία. Ο Ξέρξης, βέβαιος για τη νίκη του, καθόταν σε χρυσό θρόνο πάνω στο όρος Αιγάλεω, για να απολαύσει το πολεμικό θέαμα.
Πρώτοι όρμησαν οι Έλληνες, ψάλλοντες τον παιάνα: «Ω παίδες Ελλήνων ίτε, ελευθερούτε, πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων·νυν υπέρ πάντων αγών». Άρχισε, τότε, ένας αγώνας άγριος, σκληρός και φοβερός. Τα πολεμικά τραγούδια των Ελλήνων, οι σάλπιγγες, οι πολεμικές κραυγές, οι κρότοι από τα τρομερά έμβολα, οι φωτιές που πετούσαν οι Έλληνες στα περσικά καράβια, οι καπνοί, αλλά προπάντων η ναυτική τέχνη, η παλικαριά και η γενναιότητα των Αθηναίων και των Αιγινητών κατατρόμαξαν τους Πέρσες και τους συμμάχους τους Φοίνικες. Μέχρι το μεσημέρι, η νίκη άρχισε να γέρνει προς τη μεριά των Ελλήνων.
Η μάχη συνεχίστηκε όλη την ημέρα, ώσπου το βράδυ η θάλασσα ήταν γεμάτη από ξύλα και περσικά κορμιά. Οι Πέρσες είχαν νικηθεί. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αναφέρει ότι οι Πέρσες έχασαν 200 πλοία και οι Έλληνες 40. Κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας, ο Αριστείδης σε μια παράλληλη επιχείρηση αποβιβάστηκε στην Ψυττάλεια με ομάδα επίλεκτων Αθηναίων οπλιτών και εξόντωσε την περσική φρουρά, που είχε αναπτυχθεί στη νησίδα του Σαρωνικού.
Ο Ξέρξης, ντροπιασμένος από την ήττα, κατέφυγε με τα υπολείμματα του στόλου του στον Ελλήσποντο. Στην Ελλάδα παρέμεινε ο στρατηγός του Μαρδόνιος με 300.000 άνδρες για τη συνέχιση του αγώνα. Οι Πέρσες δεν είχαν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη.
Η περίλαμπρη νίκη των Ελλήνων οφείλεται εν πολλοίς στο στρατηγικό δαιμόνιο του Θεμιστοκλή και στην ανώτερη ναυτική τέχνη των Ελλήνων. Στον Αθηναίο πολιτικό και στρατηγό αποδόθηκαν εξαιρετικές τιμές. Όταν κάποτε προσήλθε στους Ολυμπιακούς Αγώνες ως θεατής, όλοι οι παρευρισκόμενοι τον αποθέωσαν ως σωτήρα της Ελλάδας
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/837

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας

Η μάχη των Θερμοπυλών

Ιστορία Δ΄ 3 . 17 . ΄΄Η μάχη των Θερμοπυλών΄΄ from Χρήστος Χαρμπής

Ηρωες της Λεσβου

http://www.e-radio.gr/post/66316/giagia-mhlitsa-kalytera-poy-den-phrame-to-nompel-tha-yphrxe-megalh-gkrinia-sto-xwrio
http://www.thetoc.gr/koinwnia/article/psarades-tou-aigaiou-me-adeia-telara-alla-gemati-psuxi

Κι αλλοι ήρωες 2

Guardian: Ο ήρωας Έλληνας λοχίας που έσωζε ανθρώπους από τη θάλασσα

 

Ο Guardian συμπεριέλαβε στο αφιέρωμά του για τα πρόσωπα και τις ιστορίες της χρονιάς τον Αντώνη Δεληγιώργη, τον 34χρονο Έλληνα λοχία που ο φωτογραφικός φακός τον απαθανάτισε να σώζει από τα κύματα στη Ρόδο την 24χρονη πρόσφυγα από την Ερυθραία Γουεγκάσι Νεμπιάτ.
Η εικόνα με τη Γουεγκάσι Νεμπιάτ στους ώμους του Αντώνη Δεληγιώργη έκανε τον γύρο του κόσμου προκαλώντας συγκίνηση. Ο 34χρονος λοχίας με αυταπάρνηση έπεσε στη θάλασσα να σώσει την πρόσφυγα και χωρίς να το γνωρίζει βοήθησε με τη πράξη να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη για το δράμα των προσφύγων. Εκείνη την ημέρα, στις 20 Απριλίου, ο Αντώνης Δεληγιώργης βρισκόταν σε ένα τοπικό καφέ με τη σύζυγό του. Χωρίς δεύτερη σκέψη, έβγαλε την μπλούζα και τα παπούτσια του και αξιοποιώντας τα όσα είχε μάθει στο στρατό, άρχισε να βγάζει ανθρώπους από τη θάλασσα.
Η νεαρή γυναίκα δεν ήταν η μόνη που έσωσε ο Ελληνας λοχίας. Την ίδια μέρα, στις 20 Απριλίου, έσωσε 20 ακόμη από τους 93 συνεπιβάτες της στο σκάφος τους που ανατράπηκε. Μεταξύ αυτών και μια έγκυο με την οποία όπως λέει είναι ιδιαίτερα δεμένος. «Πού και πού μιλάω με την Ελίζαμπεθ (σημ: την έγκυο γυναίκα) που ήταν εκεί έξω και κρατιόταν από ένα κομμάτι ξύλου όταν την βρήκα. Θυμάμαι ακόμη να λέω ”παιδιά, αυτή είναι έγκυος”».

Η Ελίζαμπεθ, επίσης από την Ερυθραία, βρίσκεται πλέον ασφαλής στη Σουηδία. Στο αγοράκι της, που γεννήθηκε ανήμερα του Αγίου Γεωργίου στο νοσοκομείο της Ρόδου, έδωσε το όνομα του ανθρώπου που της έσωσε τη ζωή, του Αντώνη, με τον οποίο συνεχίζει να επικοινωνεί τηλεφωνικά μέχρι σήμερα. «Ο πατέρας του παιδιού σκοτώθηκε στην Ερυθραία. Συγκινήθηκα πολύ. Μερικές φορές με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει ”με έσωσες, έσωσες τον γιο μου, δεν μπορώ να σε ξεχάσω”. Όμως, η αλήθεια είναι πως εγώ είμαι αυτός που σκέφτομαι τον μικρό Αντώνη και εκείνη. Δεν θα τους ξεχάσω. Τέτοια πράγματα δεν τα ξεχνάς ποτέ», αναφέρει ο Αντώνης Δεληγιώργης.
Ο ίδιος παραδέχεται ότι έχει ανάμικτα συναισθήματα για όσα έζησε εκείνη την  μέρα, ενώ δεν αποδέχεται τον τίτλο του «ήρωα». Αυτό που θέλει είναι μια εξήγηση για το προσφυγικό δράμα και για το λόγο που όλοι μοιάζουν είτε ανίκανοι και είτε απρόθυμοι να το σταματήσουν. «Γιατί δεν μπορούμε να το σταματήσουμε και πότε θα τελειώσει; Αυτό αναρωτιέμαι ακόμη γιατί αυτό βλέπουμε κάθε βράδυ στην τηλεόραση. Ενα διαρκές κύμα ανθρώπων, απελπισμένων ανθρώπων, μωρών, παιδιών, να φτάνει», λέει μιλώντας στον Guardian.

Όσο για τον χαρακτηρισμό «ήρωας» από την βρετανική εφημερίδα, ο 34χρονος λοχίας δεν τον αποδέχεται. «Υπάρχουν τόσοι πολλοί ήρωες λέει, οι αφανείς, που στο δράμα που εκτυλίσσεται σώζουν ζωές κάθε ημέρα», τονίζει. Ο Guardian σχολιάζει: «Κι όμως, η φωτογραφία τη στιγμή που βοηθά την Γουεγκάσι Νεμπιάτ, μία πρόσφυγα από την Ερυθραία, από τα κύματα στη Ρόδο, έχει ξεχωρίσει ως μία ιδιαίτερα εντυπωσιακή εικονογράφηση της ανδρείας».
«Έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω. Τι να πω; Την έσωσα γιατί έπρεπε να σωθεί. Αν εμείς ήμασταν πρόσφυγες κάποιοι άλλοι θα έκαναν το ίδιο για εμάς», συμπλήρωσε, τονίζοντας ότι αν χρειαζόταν θα έκανε και πάλι το ίδιο. Οκτώ μήνες έχουν περάσει από εκείνο το προσφυγικό ναυάγιο, και όπως λέει αυτό που θυμάται κυρίως είναι οι κραυγές για βοήθεια από τους πρόσφυγες, που πάλευαν να κρατηθούν στη ζωή με τεντωμένα χέρια και πρόσωπα. Θυμάται τα πρόσωπα του άνδρα και του παιδιού που δεν μπόρεσε να σώσει. «Τους σκέφτομαι πολύ. Το χειρότερο ήταν ότι δεν βγάλαμε μόνο ζωντανούς από τη θάλασσα αλλά και σορούς ανθρώπων».
 Πηγή:  http://www.typosthes.gr/

Κι αλλοι ήρωες 1

Στρατιώτης Πεζικού Βασίλης Ραχούτης: Ο ήρωας του «Σάμινα» που πνίγηκε προσπαθώντας να σώσει κόσμο

Share T 

Δεκαεπτά χρόνια συμπληρώθηκαν από τη μεγαλύτερη ναυτική τραγωδία στην Ελλάδα – Κανείς όμως δεν μπορεί να ξεχάσει τους ήρωες εκείνης της τραγικής νύχτας

Το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου του 2000 το «Εξπρές Σάμινα» αναχωρεί από το λιμάνι του Πειραιά με 533 άτομα, από τα οποία τα 472 ήταν επιβάτες και τα υπόλοιπα 61 το πλήρωμα.
Περί ώρα 22.12 ενώ το πλοίο πλησιάζει να προσεγγίσει το λιμάνι της Παροικιάς της Πάρου, με ανέμους 8 μποφόρ, 2 μίλια ανοικτά της Πάρου, προσκρούει με ταχύτητα 18 κόμβων, στις νησίδες «Πόρτες Πάρου» με συνέπεια το πλοίο να υποστεί ρήγμα στα δεξιά ύφαλά του, μήκους περίπου τριών μέτρων, στη βάση του δεξιού πτερυγίου ευσταθείας, το νερό να κατακλύσει το μηχανοστάσιο του πλοίου, παίρνοντας γρήγορα κλίση προς τα δεξιά και μετά 25 λεπτά να βυθιστεί.
Μεγάλος πανικός προκλήθηκε στους επιβαίνοντες λόγω της συσκότισης στο πλοίο από ηλεκτρική βλάβη καθώς δεν λειτούργησε ούτε η εφεδρική ηλεκτρογεννήτρια (emergency generator) αλλά και από την απουσία ειδοποίησης της σειρήνας έκτακτης ανάγκης αλλά και της σχετικής ενημέρωσης από τα φορητά μεγάφωνα του πλοίου, με αποτέλεσμα πολλοί επιβάτες, τρομοκρατημένοι, να πηδήξουν στη θάλασσα.
Στο καράβι επιβαίνουν και 20 στρατιώτες, οι οποίοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να βοηθήσουν όσο το δυνατόν περισσότερους συνανθρώπους τους.
Ανάμεσά τους ο στρατιώτης Πεζικού Βασίλης Ραχούτης, από τη Λαμία. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο άτυχος Βασίλης έσωσε αρκετό κόσμο, κυρίως γυναίκες και παιδιά.

Λίγο πριν βυθιστεί το πλοίο, ο πατέρας του τηλεφωνικά τον παρακαλούσε να το εγκαταλείψει και να σωθεί. Εκείνος όμως δεν το έκανε! Δεν μπορούσε να εγκαταλείψει αβοήθητους τους συνανθρώπους του.

Ο Βασίλης μαζί με άλλους 19 συναδέλφους του, έδωσε τον υπερπάντων αγώνα για να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότερες ζωές. Έχασε την ζωή του, παλεύοντας με τα μανιασμένα κύματα, προσπαθώντας να σώσει ένα μωρό, αφού πρώτα είχε σώσει την μητέρα!

Ο νεαρός Βασίλης και άλλα 80 άτομα έχασαν τη ζωή τους τη νύχτα της 26ης Σεπτεμβρίου 2000.

Ο 6χρονος ήρωας της Ν. Ορλεάνης

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ... ΑΛΛΙΩΣ

Συμμιγείς αριθμοί - Υπολογίζω με συμμιγείς και δεκαδικούς, Μαθηματικά Δ Τάξη, Ενότητα:23 from iliadis ilias

Ο περσικός κινδυνος

Πάτησε εδώ για να επισκεφθείς μια σελίδα με πολλές πληροφορίες για το μάθημα